9 Aralık 2012 Pazar

Anne İşte...

Geçen hafta eşimin annesi rahatsızlanınca bir haftalık  ayrılık yaşamıştık babayla...Ee baba yok klinik boş mu kalıcak!olmaz tabi, haliyle anne klığından çıkıp veteriner hekim klığına girdim birden hiç beklemeden..
Anlayacağınız tam bir sene sonra iş başa düştü!
Böyle olunca Yiğitle de ayrı düştük sabah 9 dan aksam 7 e kadar!!şaka gibi,nasıl olucak nasıl biticek derken çok sükür kazasız belasız atlattık..
Canım annem de allahtan yanımızdaydı da oldu!!yoksa düşünmek bile istemiyorum..
Biz hala emiyoruz ,aslında butun korkum bundan kaynaklanıyordu .Bensiz nasıl olucak ilk kez bu kadar ayrı kalıcaz sorun olucak mı acaba diye..
Buyuk teyzesinin ve annanesinin kocaman sevgisiyle ve oyun çabalarıyla öğlen oluşan meme krizlerini yenmişlerdi:))
Akşam eve gelince beni görür görmez memme memmee diye koluma atlayan bir melekkk:))butun gunun sonunda nasıl da özleniyormuş!!o koku o dokunuş:))
Tabi arada anneyi ziyarete gelmeler de olunca deymeyin keyfimize:))
Çıtır ve Shera da (golden retriever larımız) bize katılınca Yiğit bir ordan bir oraya peşlerinden ayrıldamdı hiç:))
























2 yorum:

  1. Aman Allah'ım resmen el tokalaşmış köpeklerle inanamıyorumm, Alya görmesin, ona hayvanları ellemiyoruz diye öğretiyoruz:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İş sahipsiz hayvan olunca haklısın huyunu suyunu bilmezsin zarar verir mi acaba diye! Ama bildiğin sahipli hayvansa korkma nazlıcım:)) sevsin :))kendilerine güvenleri oluşuyor, mutlu oluyorlar:)) Yiğit i görmen gerekirdi peşlerini kovalarken bizimkilerin:)))

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...